Ο ιδιαίτερος παράγοντας που διακρίνει τη γυναικεία απεικόνιση στην αρχαία ελληνική γλυπτική είναι το ένδυμα και ο τρόπος που αυτό αφήνει να φανεί το γυναικείο σώμα δια μέσου των αιώνων. Από τις ντυμένες κόρες της αρχαϊκής εποχής μέχρι τις ημίγυμνες Αφροδίτες των κλασικών χρόνων και το ρεαλισμό των ελληνιστικών χρόνων, η μορφή των γυναικών εξελίσσεται, είτε πρόκειται για θεές, είτε για κοινές θνητές.
Εξάλλου, στην αρχαία Ελληνική γλυπτική, η απεικόνιση των θεών δε διαφέρει απ’ αυτήν των απλών ανθρώπων, ούτε ως προς το μέγεθος, ούτε ως προς το κάλλος ή την πνευματικότητα.
Η ματιά του θεατή ταυτίζεται με τη ματιά μας ομάδας σπουδαστών που αποτυπώνουν ζωγραφίζοντας τα μυστικά και τις λεπτομέρειες μιας μεγάλης καλλιτεχνικής έκφρασης, που επέδρασε καθοριστικά σε όλη την μεταγενέστερη ιστορία της τέχνης.
- Σκηνοθεσία: ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΠΑΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
- Παραγωγή: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ (ΥΠ.Ε.Π.Θ.)