Xαμένα πλοία. “H γαλέρα των θεών”

Η εξέγερση των Αθηναίων κατά της ρωμαϊκής κυριαρχίας το 88 π.Χ., στη διάρκεια της οποίας 80.000 Ρωμαίοι φονεύθηκαν σε μια μέρα, δεν έμεινε ατιμώρητη. Ο τρομερός Ρωμαίος στρατηγός Λούκιος Κορνήλιος Σύλλας, με 30.000 μισθοφόρους, ανακατέλαβε την πόλη, σφαγιάζοντας τους κατοίκους με τέτοια μανία που ο Πλούταρχος περιγράφει «το αίμα να ρέει ποτάμι στους αθηναϊκούς δρόμους». Η λαφυραγωγία των θησαυρών της πόλης ήταν εκτενέστατη, σε σημείο μάλιστα να κατεδαφισθεί ο ναός του Oλυμπίου Διός και να φορτωθούν οι περίτεχνοι κίονες και τα κιονόκρανά του σε πλοία με προορισμό τη Ρώμη. Θησαυροί που ζυγίζουν πάνω από διακόσιους τόνους φορτώνονται σε πλοίο με χωρητικότητα μικρότερη από το ήμισυ αυτού του φορτίου. Στο ταξίδι του γυρισμού το πλοίο παρεξέκλινε της πορείας του και βυθίσθηκε αύτανδρο κοντά στις ακτές της Τυνησίας. Το 1907, ο Γάλλος αρχαιολόγος Άλφρεντ Mέρλιν, ακολουθώντας τις πληροφορίες των σφουγγαράδων, εντοπίζει το ναυάγιο για πρώτη φορά και ανασύρει διάφορους θησαυρούς. Το 1948, ο ωκεανογράφος Zακ Kουστώ επαναλαμβάνει τις έρευνες, αλλά δεν καταγράφει την ακριβή θέση του ναυαγίου. Ο Mένσουν Mπάουντ, στα χνάρια του Kουστώ, εντοπίζει με την ομάδα του τους βυθισμένους θησαυρούς και σχεδιάζει μια ψηφιακή αναπαράσταση του πλοίου και του τελευταίου ταξιδιού του.