Η αίθουσα είναι γεμάτη με φλύαρες Ιρανές μαθήτριες που φοράνε λιλά ρόμπες και λευκά χιτζάμπ. Ένας ιμάμης τους εξηγεί ότι στα εννέα τους έχουν πια συμπληρώσει την «ηλικία του καθήκοντος». Είναι η έναρξη της εφηβείας, που φέρνει μαζί της όλες τις συνοδευτικές θρησκευτικές επιταγές. Οι ξέγνοιαστες μέρες τέλειωσαν πια. Τώρα ο άγγελος στον δεξί ώμο και ο διάβολος στον αριστερό θα είναι εκεί σταθμίζοντας το καλό και το κακό. Με την παρότρυνση του ιμάμη, τα κορίτσια υπάκουα τραγουδούν πότε πρέπει να φορούν την μαντίλα και πότε επιτρέπεται να την αφαιρούν και στη συνέχεια μοιράζονται το πατροπαράδοτο γλυκό σε σχήμα Κάαμπα.
Οι σκηνές αυτής της σχολικής τελετής καταγράφηκαν το 2005. Οκτώ χρόνια αργότερα, η σκηνοθέτης Firouzeh Khosrovani επισκέπτεται δύο από τα κορίτσια, τις ξαδέρφες και πρώην καλύτερες φίλες Μελίκα και Μαριάμ. Στα οικεία περιθώρια του δικού τους περιβάλλοντος, οι δύο νεαρές γυναίκες μιλούν για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους. Η Μαριάμ φοράει τη μαντίλα της με πλήρη πεποίθηση και μοιράζεται τις υπαρξιακές αμφιβολίες της με το Θεό. Η Μελίκα ονειρεύεται καριέρα ηθοποιού, βάφει τα νύχια της, και ανεβάζει selfies στο Instagram.
- Σκηνοθεσία: FIROUZEH KHOSROVANI
- Παραγωγή: FIROUZEH KHOSROVANI
