ΜΙΧΙ

ΙΝΔΙΑ, 2020, 7’

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: JYOTSNA PUTHRAN

Η ταινία είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη με σπόρια και φύτρες (ως μεταφορική αναπαράσταση της ανάπτυξης και του μέλλοντος) με σκοπό να δείξει τη «σκοτεινή πραγματικότητα» πίσω από το αγαπημένο μας πιάτο: την καταναγκαστική παιδική εργασία και κατ’ επέκταση την εμπορία ανθρώπων. Το πιάτο μας είναι ο κόσμος ενός φτωχού παιδιού που λιμοκτονεί, και για κάθε γεύμα που φτιάχνει ο μύλος για εμάς, η δική του ζωή αλέθεται. Το μήνυμα της ταινίας είναι: “Μην αλέθετε τον σπόρο, αφήστε τον να μεγαλώσει!”